Wat is de betekenis van bedibberen?

1) (1845) (< Jidd.) (Barg.) zeggen; vertellen. • Hem danken wij het, dat we niet, zooals hij 't noemt: ‘bedibberd worden door die satansche dorpshoofden, die bovendien de arme weêrlichten van koelies van hun zuur verdiend draagloon nog iets zoeken af te knijpen.’ (Justus van Maurik: Indrukken van een 'Tòtòk'....

bedibberen - Werkwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) spreken Woordherkomst Herkomst: Bargoens afgeleid van dibberen met het voorvoegsel be- Verwante begrippen dibberen

zeggen, praten; bedonderen In 1845 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, in de vormen dibberen en gedibberen, beide met als betekenis ‘spreken’. In 1906, in De Boeventaal van Köster Henke, voor het eerst aangetroffen in de vorm bedibberen. Köster Henke geeft als betekenissen ‘zeggen’, ‘praten’, ‘vertell...

(< Jidd. medibberen < Hebr. medabbeer, sprekend, zeggend), 1. praten, vertellen, bespreken: ENDT; 2. belazeren: ‘Ik betale? Blijf gezond, ’k heb ... geen moos (geld), hoor je?’ ‘Nou, ... dan drinke we op de lat. Leen weet wel, dat we d’r voor geen krakertje (borrel) bedibberde zelle’, V. MAURIK10 73.

zie medibberen.

(Barg.) zeggen, vertellen.

(bedibberde, heeftbedibberd), (Barg.) praten (over).

zeggen; praten; vertellen; bedotten; noppes bedibberen, houd je mond.

bedibberen - (argot) zeggen, vertellen.