Wat is de betekenis van bedankje?

bedankje - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-dank-je 1. briefje waarmee je iemand bedankt ♢ ik heb geen bedankje ontvangen voor het cadeau Zelfstandig naamwoord: be-dank-je -s bedankje

o. (-s), (ontstaan uit: ik bedank je) 1. dankbetuiging : een vriendelijk bedankje ; — ’t is licht een bedankje waard, minst genomen had men toch wel kunnen bedanken; 2. beleefde weigering voor een uitnodiging enz.

o. bedankjes (dankend woord; afwijzing): het is wel een (of: geen) bedankje waard.

(‘dankjə) o. (-s) 1. Algm. dankbetuiging : het is wel een waard. 2. Euf. beleefde weigering : -s krijgen.

o. (-s), (ontstaan uit: ik bedank je), 1. dankbetuiging: een vriendelijk bedankje, het was toch wel een bedankje waard, op z'n minst genomen had men toch wel kunnen bedanken; 2. beleefde weigering voor een uitnodiging, enz.

...

BEDANKJE, o. (-s), (ontstaan uit: (ik) bedankje) dankbetuiging, of beleefde weigering van eene uitnoodiging enz.; ik werd afgescheept met een ellendig bedankje, woorden, zonder meer, kreeg ik tot dank; — 't is licht een bedankje waard, minst genomen had men toch wel kunnen bedanken.