BEDAARD, bn. bw. (-er, -st), tot rust, kalmte gekomen, kalm: een bedaard man; — bedaard leven,, stil, kalm, ingetogen; — bedaard optreden, bezadigd; — iem. bedaard aanhooren, naar iem. oplettend luisteren zonder hem in de rede te vallen, hoewel men soms eene geheel tegenovergestelde meening heeft; — iets bedaard aanhooren, zonder zijne kalmte te verliezen; — niet overijld: ernstige studie en bedaard overleg; bedaard spreken, kalm en rustig; — bedaard alle...

bedaard - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-daard 1. in rust en evenwicht ♢ bedaard zette hij de blaffende hond buiten Bijvoeglijk naamwoord: be-daard ... is bedaarder dan ... het bedaardst de/het bedaarde ... iets bedaards Synoniemen gedeisd, kalm, rustig ...

Bedaard - bn. en bw. (-er, -st), 1. niet door gemoedsbeweging meegesleept, onbewogen, zonder onrust of toorn: hij stond er heel — bij; optreden, bezadigd; iemand — aanhoren, naar iemand luisteren zonder hem in de rede te vallen, hoewel men soms een geheel tegenovergestelde mening heeft; —!, kalm!, zachtjes aan!; 2. niet overijld: ernstige studie en — overleg; in: de storm is —, is bedaard een verl. deelw.