bedaard - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-daard 1. in rust en evenwicht ♢ bedaard zette hij de blaffende hond buiten Bijvoeglijk naamwoord: be-daard ... is bedaarder dan ... het beda...

bn. en bw. (-er, -st), 1. niet door gemoedsbeweging meegesleept, onbewogen, zonder onrust of toorn: hij stond er heel bedaard bij; optreden, bezadigd; iemand bedaard aanhoren, naar iemand luisteren zonder hem in de rede te vallen, hoewel men soms een geheel tegenovergestelde mening heeft; bedaard!, kalm!, zachtjes aan!; 2. niet overijld: ernstige s...

adj. & adv., bidaerd, evenredich, lykmoedich, bistindich, dimmen, stadich, starich; op -e wijze, bidaerdwei; — blijven, jinsels bliuwe; iets met — overleg doen, eat mei de sêfte team dwaen.

bn. bw. (-er, -st), 1. niet door gemoedsbeweging meegesleept, onbewogen, zonder onrust of toorn : hij stond er heel bedaard bij : als karaktereigenschap : kalm: een bedaard man; — bedaard leven, stil, kalm, ingetogen ; — bedaard optreden, bezadigd ; — iem. bedaard aanhoren, naar iem. oplettend luisteren zonder hem in de rede te va...

bn., bw. (niet door gemoedsbezwaren ontroerd; rustig, kalm; zonder overijling).

BEDAARD, bn. bw. (-er, -st), tot rust, kalmte gekomen, kalm: een bedaard man; — bedaard leven,, stil, kalm, ingetogen; — bedaard optreden, bezadigd; — iem. bedaard aanhooren, naar iem. oplettend luisteren zonder hem in de rede te vallen, hoewel men soms eene geheel tegenovergestelde meening heeft; — iets bedaard aanhooren...