Wat is de betekenis van Bankroet?

bankroet - zelfstandig naamwoord uitspraak: bank-roet 1. als er beslag wordt gelegd op al je spullen omdat je je schulden niet meer kunt betalen ♢ hij had grote schulden en is uiteindelijk bankroet gegaan Zelfstandig naamwoord: bank-roet ...

Hoe is bankroet waarschijnlijk ontstaan? a Het komt van het Italiaanse banca rotta, dat ‘gebroken bank’ betekent. De tafel van een failliete geldwisselaar werd namelijk kapotgeslagen. b Bankroet is een verbastering van beroet, ‘met roet besmeurd, zwart ge- maakt’. c Roet in bankroet is B...

[lt. banca rotta = lett.: gebroken bank] oorspr.: bank waarvan de houder zijn verplichtingen niet meer kon voldoen, ten teken daarvan werd zijn toonbank afgebroken; I zn faillissement; II bn failliet.

failliet; faillissement

(Ital. banco rotto), de gebroken bank van de geldwisselaar. Die werd in stukken geslagen wanneer de geldwisselaar zijn schulden niet meer kon betalen. Men spreekt nu nog wel van bankroet wanneer iemand failliet wordt verklaard en dat faillissement te wijten is aan grove schuld van de gefailleerde.

o., staking van betalingen uit onvermogen; faillissement.

adj., bank(e)rot; — maken, bankerot slaen, spylje, meitsje.

...

I. zn. o. (-en), bankbreuk; (bij uitbr.) faillissement, staking van betalingen: de crisis van 1929 had vele bankroeten tengevolge; — frauduleus bankroet, bedrieglijke bankbreuk; (fig.) ineenstorting, fiasco: het bankroet van het fascisme; II. bn., failliet: bankroet gaan, zijn betalingen staken; die zaak is bank...