Wat is de betekenis van Band?

Metalen ringetje om een kies waarop een buis, bracket of attachment gelast kan worden.

(zelfstandig naamwoord) [muziek] popgroep, formatie, groep - Paul speelde bij de Beatles gewoon gitaar, maar toen Stuart Sutcliffle de groep verliet nam Paul de basgitaar over.

U kent ze wel, de prijsstuntende omnibussen aangekondigd met een kreet als ‘Al zijn Griekse romans in één band!’ Allemaal leuk en aardig, maar technisch gesproken is dat uitsluitend correct geformuleerd indien dat kloeke boekblok gevat is in een harde band, of dan tenminste een integraalband (→ bindwijzen). De meeste verzamelromans zijn tegenwoordi...

band - zelfstandig naamwoord uitspraak: bend 1. groep van popmuzikanten ♢ de band die hier vanavond optreedt is wereldberoemd Zelfstandig naamwoord: bend de band de bands ...

Een band is een horizontale versiering in natuursteen of baksteen, ter verlevendiging van de gevel.

(de; -en) - met lucht gevulde ring van rubber om een fietswiel, syn. fietsband: een harde, zachte, lekke band; een band repareren, oppompen.

Een band (Fr. bande: troep) is een instrumentaal ensemble. De naam bande werd voor het eerst gebruikt in de 17e eeuw aan het hof van de Franse koning Lodewijk XIV. Zijn twee strijkersensembles heetten La petite bande en La grande bande (ook wel Les 24 violons du roi). Met een verwijzing naar het Franse hof noemden Sigiswald Kuijken en Gustav Leonha...

zie plat.

Een band is een: 1) (beeldend): smalle reep geweven textiel voor versieren of afwerken, men onderscheidt bijv. biasband, linnenband, keperband, tresband, zoomband; 2) (muziek): instrumentale combinatie in de lichte muziek, bestaande uit een ritme- en een melodiesectie.