Wat is de betekenis van BALLINGSCHAP?

ballingschap - zelfstandig naamwoord uitspraak: bal-ling-schap 1. weggestuurd zijn en ergens anders moeten leven ♢ de Rus leeft al tien jaar in ballingschap in Polen Zelfstandig naamwoord: bal-ling-schap de ballingsc...

het leven buiten het Heilige Land, in de diaspora (verstrooiing). In het antieke jodendom werd het leven in ballingschap dikwijls als een straf van God gezien, maar tevens als een gelegenheid tot boete die weer tot terugkeer naar Zion leiden zou (de positieve visie dat ballingschap een gelegenheid tot verbreiding van het geloof in Israëls God...

Het al dan niet vrijwillig verblijf van een persoon of groep personen buiten een bepaald gebied. De term wordt vaak gebruikt voor een uitgewezen of uitgeweken vorst of troonpretendent. In januari 1795, na de inval van de Fransen, week prins Willem V met zijn gezin uit naar Engeland. Tegenstribbelend ging ook erfprins Willem Frederik, de latere koni...

het leven als balling

de geschiedenis van het volk Israël vermeldt enige malen dat de mensen in ballingschap werden weggevoerd naar het land van de overwinnende vijanden, vooral Mésopotamie. Zij werden daar heengevoerd door de Assyriërs en door de Babyloniërs (resp. achtste en zesde eeuw v.d.g.j.). Om de situatie voor de achterblijvenden nog rampza...

s., ballingskip.

...

v., hoedanigheid en toestand van balling, het leven als balling : tot ballingschap veroordelen ; in ballingschap gaan, zenden ; — vrijwillige ballingschap, vrijwillige, doch ongezochte afwezigheid uit zijn land.

v. (toestand van een balling): vrijwillige in ballingschap gaan, rondzwerven.