Wat is de betekenis van AVONTUUR?

avontuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: a-von-tuur 1. iets spannends of onverwachts dat je meemaakt ♢ die toch door de duinen was een echt avontuur Zelfstandig naamwoord: a-von-tuur het avontuur ...

Avontuur - 'op avontuur gaan': speculeren.

in: op avontuur, misschien, mogelijk: Op zolder staat zijn ouwen koffer, daar zit zoo’n geel papiertje opgeplakt, daar heb ik ereis Fulda op gelezen; op avontuur is dat een stad, V. MAURIK3 18.

Oorlog. Meestal met betrekking tot een conflict* waarin de agressor een gemakkelijke overwinning ziet. Ook het Engelse ‘adventure’ wordt in dezelfde eufemistische betekenis gebruikt. De meeste militairen waren tegen het Tsjetsjeense avontuur, maar ze werden er door de politici toe verplicht. De Standaard, 30-09-99 Het einde van dit nieuwe...

een onzekere en meestal gevaarlijke onderneming: de leeuwenjager vertelde over zijn avonturen. Een avonturier is iemand die op avonturen belust is.

ondervinding (soms gevaarlik); vreemde lotgeval.

s.n., aventûr (it).

...

o. (...turen), 1. iets ongewoons, onverwachts, zonderlings dat iemand overkomt: op zijn reizen beleefde hij vele avonturen; ik heb deze nacht een vreemd avontuur gehad; galante avonturen, liefdesavonturen, amourettes; zijn avonturen verhalen, zijn merkwaardige lotgevallen; 2. op avontuur uitgaan, op goed geluk, zo...