Wat is de betekenis van auteur?

Het begrip auteur heeft 2 verschillende betekenissen: 1) iemand die iets geschreven heeft. iemand die een bepaald boek of een bepaalde tekst geschreven heeft; schrijver. 2) beroepsschrijver of amateurschrijver. iemand die schrijft voor zijn beroep of uit liefhebberij; ook: het beroep van schrijver, en dan vooral in toepassing op iema...

auteur - zelfstandig naamwoord uitspraak: au-teur 1. wie als beroep romans of gedichten schrijft ♢ de auteur van dit boek is onbekend Zelfstandig naamwoord: au-teur de auteur de auteurs...

Een auteur is de oorspronkelijke maker (ontwerper, schrijver) van een choreografie, toneeltekst of boek.

schrijver; dader; persoon van wie men een recht verkregen heeft

1. persoon of corporatie die als eerste of als enige verantwoordelijk is voor de intellectuele of artistieke inhoud van een publikatie. 2. zie: schrijver.

auteur - Personen die boeken, artikelen, gedichten, toneelstukken of andere werken schrijven of op andere wijze samenstellen, waarbij literaire compositie betrokken, met de bedoeling deze te publiceren.

[Fr. oteur'], schrijver van een boek, toneelstuk, e.d.

schrijver, dichter; bewerker; oorzaak.

maker, schepper, verwekker, bewerker, stichter, dader, bedrijver, ontwerper, schrijver, schrijfster; zegsman, bron; les auteurs de mes jours, mijn ouders.

(Fr.), m. (-s), 1. schrijver(-ster), opsteller van een boek, van een verhandeling; volgens de Auteurswet van 1912 ruimer: de maker van elk werk van letterkunde, wetenschap of kunst; 2. (fig.) werk van een schrijver, collectief (meest in ’t meerv.) genomen: ik lees veel Franse auteurs; 3. dader, bedrijver, veroorzaker; 4. (recht.) rech...

(Fr.) m. schrijver van een boek; bewerker, oorzaak; zie ook autor.

m. auteurs, auteurtje (Fr. schrijver, schrijfster van een boek; zijn of haar werk; dader; stichter, aanstichter).

(Fr.), m. schrijver.

Auteur - schrijver of schrijfster van een boek. Ook aanstichter of dader van een of ander misdrijf. Zie Auctor intellectualis.

(ou'teur) m. (—s) [Fr. → Lat. auctor → augere, doen groeien, tot stand brengen .‘. ] hij die tot stand brengt nl. I.1. Eig. opsteller, schrijver. 2. Metn. werk van een auteur. - II. dader, bewerker, stichter, auteurschap (ou'teurschap) o. het auteur zijn.

[Fr. Lat. auctor, maker, ontwerper enz.], m. (-s), 1. schrijver, schrijfster, opsteller van een boek, verhandeling, letterkundig werk; letterkundige: een bekend (fig.) werk van een schrijver, collectief genomen: ik lees veel Franse auteurs; 2. dader, veroorzaker; 3. rechtsvoorganger, hij van wie men een recht verkregen heeft.

auteur - m . schrijver, dichter; bewerker; oorzaak.

Auteur - schrijver.

Schrijver, bewerker.

schrijver, bewerker, dader.