Wat is de betekenis van Assertorisch?

Zie modaliteiten.

bewerend, bevestigend; assertorische eed: bekrachtigingseed na een getuigenis

is een oordeel, waarvan het tegendeel denkbaar is.

is een term uit de logica*, tegenstelling van apodictisch. In een assertorisch oordeel wordt P feitelijk aan S toegekend, zonder dat er van noodzakelijkheid sprake is.

bn. (verzekerend, bevestigend, als zeker aan te nemen); lees asertories.

i/d philosophie die stelling, welke als zeker te beschouwen is.

Assertorisch - heet 1° het oordeel, waarin alleen wordt bevestigd, dat het praedicaat feitelijk aan het subject toekomt; 2° de zekerheidsredeneering, waarin óf het feitelijk bestaan van een ding wordt bewezen, óf wordt uitgesproken, wat op meer verwijderde en meer algemeene gronden met zekerheid van de dingen kan worden gezegd. Lit.: J. Th. Beysen...

(ser'toris) bn. en bw. bevestigend, verzekerend : een -e eed.

Stellige bewering zonder nader bewijs.