Wat is de betekenis van arresteren?

(1984) (bridge) zie 2e citaat. • Zij wilde horen of zuid schoppen kon bieden of anders naar drie sans gaan. Oost, Bakker, ook niet bang uitgevallen, gooide er nog drie harten tussendoor en die had noord graag willen arresteren. (De Telegraaf, 04/02/1984) Arresteren. Van een kaart of van een slag: nemen of aftroeven. (Toine van Hoof: Het Bridg...

arresteren - Werkwoord 1. (ov), (juridisch) van overheidswege in hechtenis nemen ♢ De verdachten werden gearresteerd en voor de rechter gesleept. Woordherkomst afgeleid van het Franse arrêter (met het achtervoegsel -eren)

Van een kaart of van een slag: nemen of aftroeven.

arresteren - regelmatig werkwoord uitspraak: ar-res-te-ren 1. aanhouden en meenemen naar het politiebureau ♢ de dief werd op heterdaad betrapt en gearresteerd Regelmatig werkwoord: ar-res-te-ren ik arresteer ...

in hechtenis nemen; beslag leggen

gevangennemen; bekrachtigen van besluiten; goedkeuren van notulen,

v., oppakke, opbringe.

(arresteerde, heeft gearresteerd), (<Fr.), 1. in hechtenis nemen, aanhouden; — 2. beslag op een persoon of zijn goederen leggen ; — 3. bij besluit vaststellen: een plan, een artikel arresteren; een stuk arresteren, goedkeuren, voor gezien tekenen; de notulen worden goedgekeurd en gearresteerd.

gearresteerd (o.-Fr. arester [Lat. arrestare = tot staan brengen]: in hechtenis nemen, aanhouden; vaststellen, goedkeuren, b.v. notulen).

(arres’te:ren) (arresteerde, heeft gearresteerd) [Fr. < Lat ad + restare, blijven. I. Eig. doen blijven nl. 1. aanhouden; een persoon -. 2. beslag leggen op: een schip -. II. Metf. 1. vaststellen: plannen -. 2. voor gezien tekenen: notulen -.

Retinere, retentare. manus iniicere: & Statuere, constituere, decernere.