Wat is de betekenis van arrestatie?

arrestatie - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) een aanhouding door de sterke arm der wet Woordherkomst Afgeleid van arresteren met het achtervoegsel -atie

arrestatie - zelfstandig naamwoord uitspraak: ar-res-taat-sie 1. het gevangen nemen van verdachten van een misdrijf door de politie ♢ de politie verrichte een arrestatie in deze moordzaak Zelfstandig naamwoord: ar-res-taat-sie ...

Degene die gearresteerd wordt of ziet dat iemand anders in hechtenis wordt genomen, zou er moeite voor moeten doen om niet over medemensen te roddelen, aangezien ook hem hetzelfde zou kunnen overkomen wat hij voor anderen heeft bedacht. Dikwijls gaat het bij dit soort droombeelden ook om het gevangen zitten in een leefmilieu, waaruit men wil ontsna...

aanhouding; inhechtenisneming

gevangenneming

...

v. (-s, ...tiën), inhechtenisneming, aanhouding.

(Frans: aanhouding), kan in strafproces geschieden: (1) door ieder t.a.v. verdachte van een strafbaar feit bij ontdekking op heterdaad; verplicht, hem onverwijld aan opsporingsambtenaar over te leveren; (2) door opsporingsambtenaar, t.a.v. verdachte van een strafbaar feit, zowel in geval van ontdekking op heterdaad als van misdrijf, waarvoor voorl...

v. arrestaties (Lat. arrestatio: in hechtenisneming, aanhouding; beslaglegging).