Wat is de betekenis van architraaf?

Het begrip architraaf heeft 2 verschillende betekenissen: 1) balk van een hoofdgestel. onderste, horizontale, dragende balk van het hoofdgestel van een gebouw, de balk die op de zuilen of de muur rust en het verdere lijstwerk draagt en die vooral werd gebruikt in de Griekse en Romeinse architectuur en in de bouwkunst uit het Midden-Oosten; e...

architraaf - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) in de bouwkunst uit het Midden-Oosten, de Griekse en de Romeinse architectuur de onderste dragende balk in het hoofdgestel (kroonwerk) van een gebouw 2. (bouwkunde) onderste vlakke gedeelte aan een kroonlijst, de gevellijst 3. (bouwkunde) (houten) lijst als sierafwerking rondom een kozi...

Een architraaf is het onderste dragende deel in een hoofdgestel.

Van beneden gezien de eerste horizontale bekroning van een klassieke tempel, die rust op de zuilen. Daarboven bevinden zich nog het fries, de kroonlijst en het dak. Onderdeel van het hoofdgestel. Zie klassieke bouworden.

Een architraaf is de hoofdbalk die op de kapitelen van de zuilen rust, zie ook architraafbouw.

[v. Gr. archos = aanvoerder, hoofd, en Lat. trabs, trabis = balk] bindbalk; onderbalk die direct op de deksteen van een zuil rust.

hoofdbalk die op de pijlers rust; dekbalk van een kozijn

architraaf - Wordt gebruikt voor het onderste deel van een klassiek entablement en voor objecten met gelijksoortige kenmerken wanneer deze zich rond deuren of andere openingen bevinden.

(Gr. espistylion), houten, stenen of marmeren bindbalk die op de dekstenen van zuilen rust en deze verbindt.