Wiktionary (2019)
arbeidzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. met genoegen en inzet gewoon om arbeid te verrichten ♢ Hij was altijd al een van de arbeidzamere leden van die groep geweest. Woordherkomst Afgeleid van arbeid|arbeid- met het achtervoegsel -zaam Antoniemen lui
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (...zamer, -st), geneigd en gewoon om arbeid te verrichten; werkzaam en vlijtig : hij is eerlijk en arbeidzaam ; de arbeidzame mieren, bijen ; een stil en arbeidzaam leven leiden ; ook van de handen, dagen enz. gezegd.
Jozef Verschueren (1930)
(ar’beitsa:m) bn. (...zamer, -st) lust hebbend in, tot de arbeid. Syn. bedrijvig, ijverig, naarstig, nijver, vlijtig, werkzaam. Tgst. ➝ log.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. (-zamer, -st), geneigd en gewoon om arbeid te verrichten; werkzaam en vlijtig: hij is eerlijk en arbeidzaam; een stil en arbeidzaam leven leiden; ook metonymisch van de handen, van dagen enz. gezegd.
J.H. van Dale (1898)
bn. (...zamer, ...zaarnst), geneigd en gewoon om arbeid te verrichten; werkzaam en vlijtig hij is eerlijk en arbeidzaam; de arbeidzame mieren, bijen; een stil en arbeidzaam leven leiden; eene arbeidzame loopbaan; ook van de handen, dagen enz. gezegd. ARBEIDZAAMHEID, v. werkzaamheid, vlijt.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
