Wat is de betekenis van Aquila?

Lat. 'adelaar, arend'. Een Latijnse bijnaam; ook de naam van de tentmaker, gehuwd met Priscilla, bij wie Paulus in Korinte in huis was (zie de Bijbel, in onder meer Handelingen 18, 2).

joodse bijbelvertaler in de eerste helft van de tweede eeuw van onze jaartelling. Zijn vertaling uit het Hebreeuws in het Grieks, die een extreem letterlijk karakter had, was bedoeld ter vervanging van de Septuaginta die inmiddels als een door de christenen zich toegeëigend werk bij de joden, met name bij de rabbijnen, in diskrediet begon te g...

áquila, - zie aquĭlus.

Aquila - zie Veldtekenen.

m/v Lat. 'adelaar, arend’. Een Lat. bijnaam; ook de naam van de tentmaker, gehuwd met Priscilla, bij wie Paulus in Korinte in huis was (o.m. Hand.18, 2).

uit Pontus afkomstige Jood, werd met zijn vrouw Priscilla (Prisca) uit Rome verdreven en vestigde zich te Korinthe, waar zij zich met Paulus verbonden (Hand. 18 : 2). Te Ephese onderrichtten zij Apollos omtrent Christus (Hand. 18 : 26). In het algemeen hebben zij belangrijk werk verricht in dienst van het Evangelie onder de heidenen (Rom. 16 : 3-4)...

adelaar.

Jood uit Pontus, door Claudius uit Home verbannen. Hij wijkt dan uit met zijn vrouw Priscilla naar Corinthe, alwaar Paulus op zijn tweede zendingsreis bij hen intrek neemt (Hand. 18 : 2).

ae, f. adelaar, arend, in de mythologie Juppiter’s bliksemdrager; spreekw., aquilae senectus, een frisse, wakkere ouderdom, Ter. | overdr., de adelaar, het veldteken van een Romeins legioen; aquilae, de arenden in bas-relief van voren en van achteren aan de tempel van Juppiter Capitolinus. — zie verder Aquila.