Wat is de betekenis van antropologie?

Antropologie is de studie of leer van de mens, waarin verschillende aspecten van de mens als biologisch en sociaal wezen worden bestudeerd. Doordat antropologie zo'n breed veld bestrijkt, werd vanaf midden 20e eeuw een opdeling gemaakt in verschillende specialistische studiegebieden. Antropologie (van het Griekse ἄνθρωπος / ánthrôpos (« mens ») en...

Antropologie is een wetenschap die zich bezighoudt met alle aspecten van de mens. Van oudsher wordt antropologie in vier deelgebieden verdeeld. Zo bestaat er antropobiologie, de wetenschap die zich vooral bezighoudt met de evolutie van de mensheid. Daarnaast is er linguïstische antropologie. Hierbij wordt vooral ingegaan op de verandering van taal...

antropologie - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) de wetenschap van de mens en het menselijk gedrag Woordherkomst met het voorvoegsel antropo- met het achtervoegsel -logie Verwante begrippen antropoloog, antropologisch

antropologie - zelfstandig naamwoord uitspraak: an-tro-po-lo-gie 1. wetenschap die de mens en zijn eigenschappen bestudeert ♢ mijn zus studeert antropologie Zelfstandig naamwoord: an-tro-po-lo-gie de antropologie

antropologie - Studie van de mensheid als een natuurlijke en sociale entiteit, de mens met zijn algemene kenmerken, gedrag en verscheidenheid. Men onderscheidt fysische a., die zich bezighoudt met de evolutie van de mens, de raciale kenmerken, en culturele a., die de culturen bestudeert, zoals samenlevingsverbanden, gebruiken, talen, godsdiensten,...

Antropologie is de (filosofische) leer van de mens, daarbij inbegrepen wat deze evolutionair is, wat deze kritisch over zich zelf als historische en culturele gestalte kan weten en wat hij als ontwerp van zichzelf voor de toekomst beoogt. Te onderscheiden is een holistische antropologie, die een totaalbeeld van de mens wil schetsen, en een speciale...

[v. Gr. anthroopos = mens, en -logia = leer] leer van de mens; 1. biologische of fysische antropologie, thans antropobiologie genoemd: de bestudering van de mens als biologisch organisme, welke dezelfde deelwetenschappen omvat als de biologie van plant en dier (systematiek, morfologie, fysiologie enz.) en z...

menskunde; kennis van de mens

antropologie - De wetenschappelijke studie van de menselijke geschiedenis in haar biologische, taalkundige en sociale aspecten.

Sinds het einde van de 19e eeuw wordt er onderzoek gedaan naar de antropologische samenstelling van de Zeeuwsche bevolking, o.a. met het doel enig inzicht te verkrijgen in de herkomst van de ‘oorspronkelijke’ bewoners van wat nu Zeeland heet (→ Zeeuwen, → Prehistorie, → Romeinse tijd, → Middeleeuwen). Die antropologi...

wetenschap over de mens. Men onderscheidt: 1. de leer omtrent de bouw van het menselijk lichaam en de ontwikkeling ervan; 2. de wijsgerige studie van de mens in zijn geheel, met inbegrip dus van zijn geestelijke eigenschappen en zijn geschiedenis; 3. de speciale leer over de culturen der mensen: culturele antropologie.

(G., logos = kennis), de leer betreffende de bouw en de levensverrichtingen van de mens. Bestudeert uitgestorven en thans levende mensengroepen.

(fysische). Wanneer en door wie Frl. het eerst bewoond is, blijft in de nevels. Het zandgebied bewaarde vrij veel prehistorisch materiaal, tot ver uit de steentijd, maar de gebruikers der gevonden werktuigen enz. bleven onbekend. Pas de terpentijd leverde veel schedels en enkele volledige skeletten. Waren deze zorgvuldiger opgegraven, dan wisten w...

(antropolo'gi) v. (-ën) [Gr. logos, leer] 1. Eig. wetenschap van de mens als biezondere soort der levende wezens: de vindt haar toepassing als kriminele, gerechtelijke en psychiatrische -. 2. Metn. boek er over. Syn. menskunde. antropologisch ('lo:gis) bn. en bw.