Wat is de betekenis van Anastatische druk?

anastatische druk - Een procédé van reliëfdruk, meestal op zinkplaten, toegepast in de 19e eeuw om bestaand gedrukt materiaal te reproduceren, waaronder tekeningen en modelpagina's.

procédé om van bestaand drukwerk herdrukken te maken door overbrenging op stenen of zinken platen.

m., procédé om van bestaande drukwerken door overbrenging op stenen of zinken platen herdrukken te maken zonder dat ze opnieuw gezet hoeven te worden (bij zeer uitgebreid of gecompliceerd zetwerk komt dit goedkoper).

is een procédé, door Rudolf Appel (van Huffel noemt P. denWeyer te Utrecht als uitvinder, anderen noemen een Van de Weijer) omstreeks 1870 uitgevonden, om van allerlei oude drukken, als kaarten, tekeningen, kopergravures enz., na opfrissing van de verf of de inkt, door overdruk op lithografische stenen of zinkplaten, nieuwe afdrukken...

wijze v. drukken, waarbij een oude plaat langs chem. weg geschikt wordt gemaakt, drukinkt op te nemen, waarna ze opnieuw op steen of zink kan worden gebracht en afgedrukt.

Anastatische druk - een ouden afdruk, welke vermenigvuldigd moet worden, legt men in azijnzuur, dept hem af, bestrijkt hem met stijfsel en rolt dezen met een vettigen inkt in. Vervolgens wordt de druk op een lithographischen steen overgedrukt. Deze reproductiemethode is door de foto-mechanische procédé’s verdrongen. Ronner.

(anas'ta:tisə) m. [Gr. anistanai, weder opwekken] metode om drukwerk te herdrukken door het op litografische stenen of zinkplaten over te brengen : is het minst kostbaar procédé om te facsimileren.

Anastatische druk - een door Rudolf Appel uitgevonden manier om van bladzijden uit boeken en verder van allerlei soort gedrukte afbeeldingen, geheel gelijke afdrukken op de steendrukpers te maken. Zij dient hoofdzakelijk tot completeering van zeldzame of kostbare boeken, maar heeft na de toepassing der photographie in de boek-en steendrukkerij (Zin...

Algemeene benaming voor diverse impressie-procédés, door middel waarvan men van kopergravuren, steendrukgravures enz. zuivere kopieën kan verkrijgen; schijnt omstreeks 1844 door Baldermus te Berlijn uitgevonden te zijn. De behandeling komt in hoofdzaak hierop neer: men begiet de te reproduceeren gravure met een oplossing van salm...