Wat is de betekenis van amechtig?

"amechtig" wordt gebruikt om uitdrukking te geven aan ernstige vermoeidheid of uitputting. Het duidt op het gevoel van ademloosheid of extreme vermoeidheid na inspanning.

amechtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. sterk hijgend 2. kortademig. 3. overdrachtelijk krampachtig, vertwijfeld ♢ Hij deed een amechtige poging zijn beschadigde imago weer wat op te poetsen. amechtig - Bijwoord 1. op amechtige wijze Woordherkomst Afgeleid van am...

buiten adem; sterk hijgend

‘Toen hij de piano naar de derde verdieping had gehesen, zeeg hij amechtig in een luie stoel neer’. In deze betekenis plegen wij het woord te gebruiken en wie er wel eens over heeft nagedacht, is waarschijnlijk tot de conclusie gekomen dat het samenhangt met het woord adem, samengetrokken tot aam. Het tweede deel is voor onze landgenote...

bn. en bw., 1. geheel buiten adem, sterk hijgend: amechtig neerzijgen; — 't amechtig vee op 't dorre land, van hitte of dorst hijgend; 2. amechtige warmte, die amechtig maakt; 3. (Zuidn.) aamborstig.

bn., bw. (eig. buiten adem; uitgeput).

(a'mechtəch) bn. en bw. (-er, -st) [o, on + macht] buiten of zonder adem. amechtigheid v.

staat voor a-mechtig, a-machtig, waarin a nog een voorvoegsel met ontkennende kracht is, zooals on.') Het beteekende dan ook oorspr.: krachteloos, uitgeput. „Hij was uitgeput en amechtig, een schaduw van wat hij geweest was.” (Potgieter.) Later dacht men aan: ademhechtig = naar adem hijgend, welke beteekenis het thans ook heeft: &b...

vroeger ook amachtig, aamechtig, aemechtig geschreven, mnl. vroeger meest amachtig, later meest de umlautvorm, is een afleiding van het z.nw. amacht = onmacht (van macht en a, een voorvoegsel, dat een begrip van verwijdering tot grondslag heeft en hier als ontkennend voorvoegsel dient, en dat in onze taal anders niet meer voorkomt; wel in de verwan...