alleenstaand
...
Wiktionary (2019)
alleenstaand - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder partner of gezin ♢ Zij was een alleenstaande vrouw. Woordherkomst samenstelling van alleen en staand
CBS (2018)
Een alleenstaand persoon is een persoon die alléén zichzelf particulier, dus niet-bedrijfsmatig, voorziet van huisvesting en in dagelijkse levensbehoeften. Toelichting Een alleenstaande vormt een eenpersoonshuishouden. Tot eenpersoonshuishoudens worden ook personen gerekend die met anderen op eenzelfde adres wonen maar een eigen huish...
Muiswerk Educatief (2017)
alleenstaand - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: al-leen-staand 1. gescheiden van anderen of iets anders ♢ dit is een alleenstaand geval, nergens mee te vergelijken 2. zonder vaste partner ♢ mijn...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., 1. zonder andere voorwerpen derzelfde soort in de nabijheid : een alleenstaande woning; (plantk.) alleenstaande bloem, alléén aan een stengel; 2. (fig.) waar niets gelijksoortigs naast staat: een alleenstaand geval, feit, op zichzelf staande en daarom niet als regel geldende; — 3. niet met andere pers...
M. J. Koenen's (1937)
bn. (op zich zelf staand, d. i. los of verwijderd van andere gelijksoortige dingen): een alleenstaand huis, een alleenstaand feit.
Jozef Verschueren (1930)
(al'le:n) bn. 1. los van andere gelijksoortige voorwerpen : een huis. 2. Plantk. alleen aan een stengel staand : een -e bloem. 3. zo goed als enig in zijn soort : een feit, geval.
J.H. van Dale (1898)
Alleenstaand bn. zonder andere voorwerpen derzelfde soort in de nabijheid eene alleenstaande woning; — (fig.) alleen uit zich zelven handelend, zonder medewerking van anderen; — een alleenstaand geval, feit, op zich zelven staande en daarom niet als regel geldende; vgl. alleen staande, slechts staande.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: