Wat is de betekenis van afvallig?

afvallig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet trouw of loyaal aan ♢ De werknemers waren afvallig en verlieten het in moeilijkheden verkerende bedrijf. Woordherkomst afleiding van Naamwoord van handeling van afvallen met het achtervoegsel -ig Synoniemen ontrouw

afvallig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: af-val-lig 1. vaartuig dat niet goed aan de wind blijft varen ♢ de boot was afvallig, dus we konden hem niet volgen 2. ontrouw geworden aan God of de kerk ...

trouweloos; men is afvallig als men de band met een persoon of gemeenschap verbreekt.

ontrou; onwillig.

adj., ôffallich.

...

bn. (-er, -st), 1. (van vaartuigen) niet goed bij de wind blijvende, telkens zodanig afwijkende, dat de wind meer van achteren inkomt en dus ongeschikt om op te loeven: een afvallig schip ; — 2. afgevallen, ontrouw geworden aan degene wie men trouw of gehoorzaamheid schuldig was of wel aan de partij waartoe men behoorde; ontrouw, oproe...

1. bn. (ontrouw); de afvallige steden, afvallig worden van zijn geloof, iem. van zijn geloof afvallig maken; 2. afvallige, m. en v. afvalligen (verzaker [r. z. geloof]): Juliaan de afvallig Rom. keizer, 361-363 na C.; z. renegaat en apostaat.

(af'falləch) bn. (-er, -st) die afvalt inz. 1. (4) maken, worden aan, tegen, van iemand. Syn. ontrouw, trouweloos. 2. (5) : worden van zijn geloof; een priester.