Wat is de betekenis van afscheiden?

afscheiden - Werkwoord 1. (ov) afzonderen, uit de aanwezigheid van iets verwijderen ♢ De waterige laag werd in een scheitrechter afgescheiden van de olie. 2. (ov) een stof voortbrengen en afgeven aan de omgeving ♢ Dit feromoon wordt afgescheiden door het wijf...

afscheiden - regelmatig werkwoord uitspraak: af-schei-den 1. er iets tussen zetten ♢ ik wil mijn tuin afscheiden van die van de buurman 2. een vloeistof aanmaken en afgeven ♢ de melkklieren van...

Afscheiden - 'zich afscheiden van het peloton': zich losmaken van het peloton. 'Afgescheiden aankomen': met voorsprong aankomen.

Een voorsprong nemen, zich losmaken enz., bep. in verb. als zich van het peloton, de groep afscheiden-, ook: afgescheiden aankomen, met voorsprong, alleen. Pol Lannoo licht afgescheiden te Zottegem, Gazet v. Antw. 1973.

v., ôfskiede; (van vocht of bloed), (ôf)drage; zich —, jin ôfskiftsje; zich van anderen —, op jinsels gean.

...

(scheidde af, is en heeft afgescheiden), 1. (voorwerpen die aan andere vastzitten of er mede verbonden zijn) daarvan losmaken en afnemen, zodat zij er van gescheiden raken: het zwaard scheidde het hoofd van de romp af; 2. (scheik. en technol.) (stoffen die in chemische verbindingen of in mengsels voorkomen) door scheikundige middelen vrijmak...

scheidde af, heeft afgescheiden; afzonderen, scheiden van: goudstof door wassen afscheiden; de lever scheidt de gal af; zich van een kerkgenootschap afscheiden, er uittreden.

('af) (scheidde af, afgescheiden) I. (is) Veroud. zich verwijderen, heengaan, vertrekken, scheiden. →: afgescheidene. II. (heeft) 1. er van losmaken : het hoofd van de romp –. Syn. afzonderen, scheiden. Tgst. →: aaneenvoegen. 2. door scheikundige middelen vrijmaken en afzonderen : door zoutzuur zilver uit zilverzouten –...