Wat is de betekenis van afkomst?

afkomst - Zelfstandignaamwoord 1. de familie waarvan je afstamt ♢ Die jongen heeft een goede afkomst, maar is toch gaan stelen. ♢ Hij is van adelijke afkomst. 2. de plaats waar je vandaan komt ♢ De afkomst van de in...

afkomst - zelfstandig naamwoord uitspraak: af-komst 1. waar iemand vandaan komt of uit geboren is ♢ hij is van Marokkaanse afkomst Zelfstandig naamwoord: af-komst de afkomst

s., ôfkom(st), komôf (it), skaei (it), bloed (it).

...

v., 1. afstamming: van hoge afkomst, van adellijke familie; (praegnant) van aanzienlijke familie: een meisje zonder afkomst’, — van Franse afkomst, in Frankrijk geboren; ook: van Franse ouders afstammende ; — de afkomst ener taal, van een woord, oorsprong, afleiding; 2. (dicht.) de afstammelingen, het...

v.; 1. kom-af, afstamming, geboorte; het afgeleid zijn van: hij is v. goede, hoge afkomst, familie; de afkomst v. e. woord; 2. lit. t. kroost: de vaderlijke vlam moet steeds in de afkomst blaken.

('af) v. I. Eig. het afkomen inz. 1. (6) : van aanzienlijke —. 2. (7) de der woorden. Syn. afstamming, geboorte, herkomst, oorsprong. II. Metn. Dicht. kroost: de van een groot geslacht.

...

AFKOMST, v. afstamming : van aanzienlijke afkomst, van aanzienlijke familie; — afkomst zegt niets, de afkomst alleen beteekent nog niets; — van Fransche afkomst, in Frankrijk geboren; ook: van Fransche ouders afstammende; — de afkomst eener taal, van een woord, oorsprong, afleiding; — (dicht.) de afstammelingen, het kroos...