Wat is de betekenis van affaire?

affaire - Zelfstandignaamwoord 1. de zaak, (vervelende) aangelegenheid (niet zelden van onverkwikkelijke aard) ♢ Deze affaire werd breed in het nieuws gebracht. 2. een geheime liefdes verhouding ♢ Hij was een affaire aangegaan met zijn bazin.

Affaire - transactie. Een foute affaire is een verliesgevende transactie. Eng. bargain.

affaire - zelfstandig naamwoord uitspraak: af-fè-re 1. iets vervelends dat gebeurd is ♢ de affaire van het verdwenen geld is nog niet opgelost Zelfstandig naamwoord: af-fè-re de affaire ...

Een aan het Frans ontleend neutraal woord voor een schandaal. Oorspronkelijk met betrekking tot een (buitenechtelijke, geheime en meestal kortstondige) liefdesverhouding. Zo had de schandaalpers het destijds vaak over de affaires van de (overspelerige) Amerikaanse oud-president Franklin D. Roosevelt. Thans meer algemeen, ook in de politiek. Affaire...

affaire - Ander woord voor een effectentransactie: kan zowel koop als verkoop inhouden.

- er geen affaire(s) mee hebben, er niets mee te maken hebben. - met iemand affaire(s) doen, met iemand zaken doen.

zaak; kwestie; liefdesgeschiedenis; handelszaak; rechtszaak; gevecht (mil.)

Zeer netelig probleem dat landelijke betekenis heeft en daarom door de politiek niet onbesproken blijft. Ook wel: kwestie, zaak of drama. Enkele voorbeelden zijn de kwestie-Irene, de Lockheed-affaire, de Menten-affaire, de zaak-Aantjes en het RSV-drama.

[Fr. affer'], een meestal onaangename en moeilijke aangelegenheid.