Wat is de betekenis van Adsorptie?

adsorptie - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde) (natuurkunde) een fenomeen dat optreedt aan het grensvlak van twee fasen, waarbij moleculen of atomen zich aan dit grensvlak hechten Woordherkomst afgeleid van het Engelse of Franse adsorption Antoniemen desorptie Zie ook absorptie

Een proces waarbij een stof hecht aan het oppervlak van een andere stof. Adsorptie speelt een belangrijke rol bij sommige soorten katalyse, met name die waarbij een gas aan metaaloppervlakken adsorbeert en de reactie gestimuleerd wordt door verlaging van de activeringsenergie. Zie ook absorptie.

adsorptie - zelfstandig naamwoord uitspraak: ad-sorp-sie 1. de binding of het gebonden worden aan de oppervlakte van een andere stof ♢ deze stof is ontstaan door adsorptie van basische kleurstoffen Zelfstandig naamwoord: ad-sorp-sie ...

Adsorptie is de scheiding van vloeistoffen, gassen en colloïden of gesuspendeerde materie van een medium door middel van adhesie aan het oppervlak of de poriën van een vaste stof.

[Fr. adsorption] (meestal) stofophoping aan een grensvlak (vgl. absorptie).

binding van een stof aan de oppervlakte van een andere stof

Vooral niet verwarren met absorptie. Adsorptie betekent dat iets aan een bepaald oppervlak blijft hangen. Een voorbeeld is houtskool dat alle mogelijke giftige en andere stoffen kan vasthouden. Ook geneeskrachtig materiaal, zodat het bij rommelende ingewanden af te raden is in één moeite norit én een alternatieve medicijn te ne...

fysisch-chemisch proces waarbij moleculen van een gas, vloeistof of opgeloste stof zich hechten aan het oppervlak van een vaste stof. Wanneer de omstandigheden zich wijzigen, kunnen de deeltjes ook weer loslaten (desorptie). Adsorptieverschijnselen komen overal voor: gassen kunnen adsorberen aan planten of bodemdeeltjes en zo uit de atmosfeer verdw...

(L., ad = aan; sorbere = slurpen), ophopen van stof aan een grensvlak.