Wat is de betekenis van Aanzien?

aanzien - Werkwoord 1. (ov) kijken naar ♢ Hij kon het niet meer aanzien. 2. (ov) ~ voor: beschouwen als ♢ Waar zie je me voor aan? 3. (ov) dulden, tolereren, kijken zonder te handelen ♢ Ik heb het nog een tij...

Zonder aanzien des persoons, onafhankelijk van rang, stand of andere eigenschappen van de persoon; bij beoordelingen e.d.: onpartijdig. ‘Aanzien des persoons in het gericht is verkeerd’, zegt Spreuken 24:23 (NBG-vertaling). Aanzien heeft in deze uitdrukking de betekenis: het in acht nemen, mee laten wegen. De hierboven genoemde verbinding met zonde...

aanzien - onregelmatig werkwoord uitspraak: aan-zien 1. er rustig naar kijken en nog niets doen ♢ we zullen het nog even aanzien voor we maatregelen nemen 2. bekijken ♢ hij zag Tina voor iemand...

(aanzag, aanzien) - iemand/iets aanzien als/voor, iemand/iets beschouwen als, iemand/iets houden voor [in België vaak zonder de implicatie dat dit onterecht gebeurt] De glastekeningen van de Gentse kunstenaar Christoph Fink zorgen voor een speels accent, al kan een onwetende passant ze ook aanzien voor niet-bedoelde graffiti. - HN, 28-...

zich ontfermen over.

In de verb. (iem. of iets) aanzien als of voor -, (ten onrechte) beschouwen als -, aanmerken als -, houden voor -, aanzien (scheidbaar!) voor -. Ze aanzien het echter niet meer als diefstal, doch als regelmatig nemen wat hun toekomt, DE COREL 1949, 160. «Zonderlinge, onterende verhouding? Wat is me dat nu?...

1. s.n., oansjen (it); (uiterlijk), oansjoch (it), útsjoch (it); een beter — gekregen hebben, út oare eagen sjen; een vreemd — hebben, nuver postuer(j)e. 2. v., oansjen; iets met kunnen — eat net hawwe kinne; zich goed, slecht laten —, goed, min lyk...

I. ww. (zag aan, heeft aangezien; Zuidn. ook onscheidb. : aanzag, heeft aanzien; in hog.st. ook in de gebiedende wijs aanziet), 1. kijken in de richting van, zien naar, beschouwen (al of niet met aandacht): zie me dat lieve leventje eens aan! iem. met grote ogen aanzien, verbaasd, venvonderd; — iem. met goede ogen aanzien,...

1 zag h. -gezien (1 naar iets of iem. met aandacht, met geduld kijken; 2 iem. in de ogen zien om hem op iets opmerkzaam te maken of een gemoedsstemming te kennen te geven; 3 beschouwen als): 1 hij zag dat toneel glimlachend -; wij zullen dat nog een tijdje -, dulden; 2 wij zagen elkaar - en begrepen elkaar; iem. vragend, smekend -; 3 met als en...

Dit woord wordt in de H. Schrift gebruikt van God en van de menschen. I. Van God beteekent het 1. in het algemeen gadeslaan (Gen. 1 : 31 : „God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed”), maar 2. een aanschouwen met groote liefde en genegenheid (Ex. 2 : 25 : „En God zag de kinderen Israëls aan en Hij kende ze&...

aanzien - I. ww. (zag aan, heeft aangezien), 1. kijken in de richting van, zien naar, beschouwen (al of niet met aandacht): iemand met grote ogen —, verbaasd, verwonderd; uit de hoogte —, met minachtende fierheid; over de schouder —, met minachting; met de nek —, met verachting bejegenen; iemand ergens op -, verdacht houden van; 2. (bij iets) lijde...

zie Aanblikken.

Aanzien, bw. ow. onr. (ik zag aan, heb aangezien), de oogen (naar iets of iem.) rigten, het oog op (iets of iem.) vestigen; beschouwen, aanschouwen; oordeelen (over iets); medelijden hebben (met); schijnen als of. *-, o. gmv. gezigt, uiterlijk, aanblik, hoedanigheid; (fig.) achting, eer, onderscheiding; gewigt, invloed; tegenwoordigheid; zonder - (...