Wat is de betekenis van aanzicht?

aanzicht - Zelfstandignaamwoord 1. aanblik, voorkomen Woordherkomst Naamwoord van handeling van aanzien (met het achtervoegsel -t)

aanzicht - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-zicht 1. hoe iets of iemand eruitziet ♢ het aanzicht van het gebouw is niet fraai 1. ergens een ander aanzicht aan geven [er een ander beeld van sche...

Tekeningen van de verticale elementen van een gebouw, hetzij aan de binnenkant of aan de buitenkant, als een directe projectie naar een verticaal vlak.

Aanzicht is het tweedimensionaal beeld, of het werkelijke beeld van een ruimtelijk voorwerp bij een frontaal standpunt; men onderscheidt bovenaanzicht, onderaanzicht, vooraanzicht, achteraanzicht, linker- en rechterzijaanzicht; met het totaal van deze aanzichten is de vorm precies in het platte vlak weergegeven zodat iemand anders deze vorm (1) kan...

s.n., oansicht (it), oansjoch (it) oansjen (it).

o. (-en), 1. (veroud.) gelaat, gezicht; 2.(veroud.) aanblik, schouwspel: die golvende duinstreek biedt een prachtig aanzicht aan; 3. vorm, voorkomen waaronder iets zich vertoont, aspect: nu krijgt de zaak een ander aanzicht; een ander aanzicht geven aan iets, het in een ander licht stellen (thans is aanzien gewoner); 4. aanzi...

o. -en (het aanzien; aanblik; de uiterlijke vorm; voorkomen van iets).

('a:n) o. (-en) [wat men aanziet] Dicht, aangezicht. Syn. → aangezicht.

aanzicht - o. (-en), 1. vorm, voorkomen waaronder iets zich vertoont, aspect: nu krijgt de zaak een ander —; 2. aanzichttekening, projectietekening van de buitenzijde van een voorwerp of gebouw. zie projectiemethode.