Wat is de betekenis van aanwijzend?

2024-04-25
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

aanwijzend

aanwijzend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanaanwijzen

2024-04-25
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

aanwijzend

aanwijzend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: aan-wij-zend 1. wat iets aanwijst ♢ met het aanwijzende woord 'deze' wijs je op een de-woord 1. aanwijzend voornaamwoord [woorden die men gebruikt om i...

2024-04-25
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Aanwijzend

bn., (taalk.) aanwijzend voornaamwoord, voornaamwoord dat zelfstandigheden aanwijst om ze uitdrukkelijk van andere te onderscheiden, zoals deze, die, dat, gene.

2024-04-25
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

aanwijzend

bn.: een - vnw. b.v. die.

2024-04-25
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

aanwijzend

aanwijzend - (het accent wisselt), bn., (taalkunde) aanwijzend voornaamwoord (Lat.: pronomen demonstrativum) is een voornaamwoord dat, zowel zelfstandig als bijvoeglijk gebruikt, iets of iemand aanduidt dat/die of zich dicht bij de spreker bevindt (dit, die) of ver van de spreker verwijderd is (dat, die , gene) zie pronomen.

2024-04-25
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2024)

2024-04-25
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

aanwijzend

Aanwijzend - bn. (taalk.) aanwijzend voornaamwoord, een voornaamwoord dat de plaatsbetrekking van zelfstandigheden tot den spreker aanwijst.