Wat is de betekenis van aanwijzend?

aanwijzend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanaanwijzen

aanwijzend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: aan-wij-zend 1. wat iets aanwijst ♢ met het aanwijzende woord 'deze' wijs je op een de-woord 1. aanwijzend voornaamwoord [woorden die men gebruikt om i...

aanwijzend - (het accent wisselt), bn., (taalkunde) aanwijzend voornaamwoord (Lat.: pronomen demonstrativum) is een voornaamwoord dat, zowel zelfstandig als bijvoeglijk gebruikt, iets of iemand aanduidt dat/die of zich dicht bij de spreker bevindt (dit, die) of ver van de spreker verwijderd is (dat, die , gene) zie pronomen.

bn., (taalk.) aanwijzend voornaamwoord, voornaamwoord dat zelfstandigheden aanwijst om ze uitdrukkelijk van andere te onderscheiden, zoals deze, die, dat, gene.

bn.: een - vnw. b.v. die.

Aanwijzend - bn. (taalk.) aanwijzend voornaamwoord, een voornaamwoord dat de plaatsbetrekking van zelfstandigheden tot den spreker aanwijst.