Wat is de betekenis van Aanwijzen?

Aanwijzen is doelbewust het gebaar maken van wat een ander moet doen. Aanwijzen is instrueren via lichaamstaal. Aanwijzen is met de wijsvinger uitnodigend, enigszins gebiedend communiceren (´Kijk die vlinder daar`). Aanwijsgebaren omvatten meer dan het gebruik van wijsvinger, open hand of gestrekte arm. De ogen van baby´s vanaf zes maan...

aanwijzen - Werkwoord 1. door wijzen tonen ♢ Kun je mij het plein even aanwijzen op de kaart? 2. tonen ♢ De snelheidsmeter wijst de snelheid aan. Woordherkomst samenstelling van aan en wijzen

aanwijzen - onregelmatig werkwoord uitspraak: aan-wij-zen 1. je vinger op iets of iemand richten ♢ Jan wijst op de kaart aan waar Utrecht ligt 1. Jan is de aangewezen persoon daarvoor [Jan is daar...

(ov ww; wees aan; h. aangewezen) (NGF-dopingreglement) - het op de hoogte stellen van de betrokken speler dat deze is geselecteerd voor een dopingcontrole.

noemt men in de bosb. het merken van de bomen, die bij kap, dunning enz. moeten worden verwijderd; bij uitzondering, voorn, waar slechts weinige overstanders gehandhaafd blijven, worden de te sparen stammen gemerkt. Het geschiedt gewoonlijk door het wegkappen van een strook schors (= blessen), dan wel met behulp van een ritser en dient voor overzic...

v., oanwize, biwize, oantsjutte, bitsjutte.

...

(wees aan, heeft aangewezen), 1. ten. overstaan van anderen wijzen naar (om te onderscheiden): plaatsen op de kaart aanwijzen; — doen zien of kennen, door er heen te wijzen: hij wees mij het huis aan; — iemand met de vinger aanwijzen, nawijzen, de aandacht op hem vestigen om zijn vreemd, buitensporig gedrag;. iem...

wees -, h. -gewezen (1 doen zien door te wijzen, nauwkeurig aanduiden; 2 iems. aandacht richten op iets): 1 de klok wijst de tijd -; iem. zijn plaats -; 2 de ware oorzaak -; iets of iem. als met de vinger —, door allerlei toespelingen bijna openlijk aanduiden; de aangewezen man, de meest bevoegde; nog: hij is op zich zelf aangewezen, beter:...