Wat is de betekenis van aanverwant?

aanverwant - Bijvoeglijk naamwoord 1. nauw aan elkaar gerelateerd aanverwant - Bijwoord 1. nauw aan elkaar gerelateerd Woordherkomst samenstelling van aan en verwant

deur huwelik vermaagskap; aangetroud; van gemeenskaplike oorsprong (taalk.).

...

m. (-en).

1 bn. (1 vermaagschapt; 2 door afstamming of anderszins met elkaar in verband staande; bijeenbehorend; meest verwant): 1 hij is mij -; 2 de geneeskunde en -e vakken; 2 m. en v. -en (aangehuwde verwant); vr. ook: -e;—verwantschap, v. (het aanverwant zijn; inz. zwagerschap).

('a:n) I. bn. 1. door huwelijk vermaagschapt : hij is mij -. Syn. → aangehuwd 2. in nauw verband staande : geneeskunde en -e vakken 3. Taalk. door afstamming in nauwe betrekking staand : Engels en Nederlands zijn -e talen. - II. m. (-en) aangehuwde. aanverwante v. (-n) aanverwantschap ('a;n) v. het aanverwant zijn. Syn. bloedverw...

aanverwant - I. bn., 1. aangehuwd; 2. (fig.) door afstamming in min of meer nauwe betrekking tot elkaar staande (b.v. van talen); (van vakken van wetenschap of bedrijf) in nauw verband staande: de geneeskunde en aanverwante vakken; II. zn., m. (-en), iemand die door huwelijk verwant is, aangehuwde; thans onderscheiden van bloedverwant.

...

Aanverwant - m. (-en), AANVERWANTE, v. (-n); iem. die door huwelijk vermaagschapt is (wet 1838), aangehuwde; bloedverwant. AANVERWANTSCHAP, v.