Wat is de betekenis van aantonen?

...

(toonde aan, heeft aangetoond), 1. (met dat.) iemands aandacht op iets richten, hem het bestaan of de aard van iets doen opmerken: de gebreken van een werk, de reden, de bron van iets aantonen; 2. gevolgd door dat of hoe: de waarheid van een stelling of een feit doen opmerken, de bewijsgronden doen zien (vgl. betogen); ...

aantonen - Werkwoord 1. (ov) wijzen ♢ Hij toonde aan de jongeren wat de gevolgen waren van hun baldadigheden. 2. (ov) bewijzen ♢ Eigenlijk kun je alleen in de wiskunde zaken aantonen in de andere wetenschappen kun je zaken eigenlijk alleen maar waarschijnlijk...

aantonen - regelmatig werkwoord uitspraak: aan-to-nen 1. laten zien dat het zo is ♢ we hebben aangetoond dat Jan het gedaan heeft Regelmatig werkwoord: aan-to-nen ik toon aan (... ik aantoon) ...

v., oantoane, oanwize, útwize, útwizing, dwaen.

...

toonde -, h. -getoond (1 doen zien, doen opmerken; 2 de waarheid van iets doen opmerken, bewijzen; 3 aanduiden, uitdrukken): 1 de gebreken van een werk -; 2 —,dat een bewering geen steek houdt; 3 zijn houding toonde -, dat hij ...

('a:n) (toonde aan, heeft aangetoond) 1. doen zien : de reden van iets -; dat, hoe iemand ongelijk heeft. 2. zeker aanduiden : zijn houding toonde aan dat hij van nette afkomst was. Syn. zie: aanduiden (1).

aan'tonen (toonde aan, heeft aangetoond), 1. (met datief) iemands aandacht op iets richten, hem het bestaan of de aard van iets doen opmerken: de gebreken van een werk, de reden, de bron van iets —; 2. gevolgd door dat of hoe: de waarheid van een stelling of van een feit doen opmerken, de bewijsgronden doen zien (vgl. betogen); 3. zijn houding toon...