Wat is de betekenis van aantijgen?

...

aantijgen - Werkwoord 1. (ov) aantrekken 2. (ov) aanwrijven, beschuldigen van iets ♢ Hem werd het onbevoegd en onbekwaam verlenen van geneeskundige zorg aangetegen. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en tijgen(werkwoord) Verwante begrippen aanwrijven, beschuldig...

v., oantiigje, bitiigje.

I.(toog aan, heeft en is aangetogen), (bijna alleen nog in de verl. tijd en het verl. dw. gebruikt), 1. aantrekken, aan het lijf doen ; óf dicht, óf schertsend : hij had het boetekleed aangetogen ; ik heb mijn jas aangetogen en ben door de stortregen weer naar zijn huis gestevend ; 2. (dicht.) in een bepaalde richting optrekken...

teeg -, h. -getegen, ook: tijgde -, h. -getijgd (kwaadwillig ten laste leggen. aanwrijven): - van; vero.; meestal in de onbep. wijs;-tijger, m.-s;-tijging, v.-en; België: rechtst. een - van kwade bedoeling.

('a:n) (teeg, tegen aan: heeft aangetegen) [Got. teihan ~ Lat. dicere, zeggen] Veroud. ten laste leggen : iemand iets -. Syn. zie: aanklagen.

...

Aantijgen - (teeg aan, heeft aangetegen), in de spreektaal ook: tijgde aan, heeft aangetijgd), iemand iets aantijgen, hem iets aanwrijven, te laste leggen, hem er van betichten (uit kwaadwilligheid).

Aantijgen - zie Aanklagen.