Wat is de betekenis van aanranding?

aanranding - Zelfstandignaamwoord 1. een fysieke aanval op iemand met als doel seksuele handelingen af te dwingen Woordherkomst Naamwoord van handeling van aanranden met het achtervoegsel -ing

Het zedenmisdrijf aanranding, of formeel feitelijke aanranding van de eerbaarheid, is iemand dwingen tot het plegen of ondergaan van een ontuchtige handeling. Het verschil met verkrachting is dat bij een verkrachting sprake is van binnendringen van het lichaam en bij aanranding niet. Het heimelijk filmen van een persoon valt daarom niet onder aanr...

Iemand dwingen tot lichamelijk contact en seksuele handelingen. Een persoon die iemand aanrandt, dwingt die andere persoon tot seks, meestal seks met de geslachtsdelen. Aanranding is niet hetzelfde als verkrachting. Bij een verkrachting wordt iemand tot seks gedwongen en wordt het lichaam binnengedrongen. Aanranding en verkrachting zijn strafbaar v...

v. (-en).

de Ned. wet kent „feitelijke A.” tegen (1) vorstelijke personen, (2) eerbaarheid, (3) de schipper door de schepeling; voorts (sed. 1925), ernstige A. der openbare orde. De Blg. wet straft: (1) vormen van verenigingen tot het aanranden van personen of eigendommen, (2) A. van eer of goede naam, (3) van de eerbaarheid.

Het NEDERLANDSE Wetboek van Strafrecht gebruikt in verschillende artikelen de uitdrukking „feitelijke aanranding” en verstaat hieronder: 1. elke daad van geweld gericht tegen de persoon des Konings of der Koningin (art. iog), den troonopvolger, een lid van het Koninklijk huis of den Regent (art. 110), en tegen een regerend vorst of ande...

aan'randing, v. (-en), in het algemeen overval, het te-lijf-gaan met misdadige en/of oneerbare bedoelingen. (D Aanranding van de eerbaarheid: strafmisdrijf, te weten iemand door (bedreiging met) geweld nopen tot het doen of ondergaan van ontuchtige handelingen. In Nederland gestraft met maximaal 8 jaar gevangenis (art. 246 WStr.); in België eerbaar...

...