Wat is de betekenis van aanmerken?

aanmerken - Werkwoord 1. beschouwen ♢ Hij werd ten onrechte als hoofdverdachte aangemerkt. 2. afkeuren Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en merken(werkwoord)

aanmerken - regelmatig werkwoord uitspraak: aan-mer-ken 1. er kritiek op hebben ♢ jij hebt ook altijd overal iets op aan te merken Regelmatig werkwoord: aan-mer-ken ik merk aan (... ik aanmerk) ...

v., oanmerk(j)e; er valt niets op hem aan te merken, der wurdt gjin spyn oan him bifoun; ergens wat op aan te merken hebben, earne hwat op to sizzen hawwe.

...

(merkte aan, heeft aangemerkt), 1. iets, iem. aanmerken als, beschouwen als, rekenen voor; 2. (veroud.) als zijn mening uitspreken, zeggen (naar aanleiding van iets anders); 3. iets afkeurends zeggen> een bedenking opperen: hij heeft (vindt) altijd wat aan.

merkte h. -gemerkt (1 beschouwen als; 2 afkeuren): 1 ik zal dit altijd als mijn plicht -; 2 hij heeft altijd wat aan te merken; -merking, v, -en (1 het aanmerken; afkeurende opmerking; 2 geschreven, gedrukte afkeuring): 1 geen -en te maken hebben; op alles een - hebben, maken; 2 -en met blauw potlood geschreven; nog: voor enig baantje in - komen...

('a:n) (merkte aan, heeft aangemerkt) I. Eig. Veroud. er op letten, acht op geven : ,,-” leeft nog voort in „aanmerking” (I); iets als zijn plicht -, als zijn plicht beschouwen. II. Metn. [het aangemerkte uitspreken] 1. Algm. zeggen naar aanleiding van iets anders : hoor eens, merkte X aan... 2. Inz. afkeurend aanmerken :...

aan'merken (merkte aan, heeft aangemerkt), 1. iets, iemand — als, beschouwen als, rekenen voor; 2. iets afkeurends zeggen, een bedenking opperen: hij heeft (vindt) altijd wat aan te merken.

...