Wat is de betekenis van aanlokken?

aanlokken - Werkwoord 1. (ov) tot zich lokken, aantrekken, bekoren, op aangename wijze boeien ♢ De organisatie probeert het festival nog beter bekend te maken en meer toeschouwers aan te lokken. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en lokken(werkwoord) Verwante...

v., oanlokje, útlokje.

(lokte aan, heeft aangelokt), 1. tot zich lokken ; — opwekken naderbij te komen of een handeling te beginnen; 2. (fig.) bekoren, aantrekken.

lokte -, h. -gelokt (1 tot zich lokken; 2 bekoren, trekken): 1 het aas zal de vos —; 2 dat zal kopers —, trekken; -lokking, v. -en; -loksel, o. -s of -en (verleidsel, middel of aanleiding om te verlokken): de -s der zonde, de -en der wereld.

('a:n) (lokte aan, heeft aangelokt) 1. tot zich lokken : de rovers -. 2. aantrekken door het opwekken van zingenot : de lente lokt u aan. Syn. en Tgst. zie: aanhalen.

aan'lokken (lokte aan, heeft aangelokt), 1. tot zich lokken; 2. (fig.) bekoren, aantrekken.

...

Aanlokken - (lokte aan, heeft aangelokt), tot zich lokken; opwekken naderbij te komen of eene handeling te beginnen; lokken (fig.) bekoren, aantrekken. AANLOKKING, v. (-en).

zie Aanhalen.