aanlegger
aanlegger - Zelfstandignaamwoord 1. (persoon) iemand die iets aanlegt, ontwerpt, begint of veroorzaakt 2. (beroep) geldschieter Woordherkomst afgeleid van aanleggen met het achtervoegsel -er
Wiktionary (2019)
aanlegger - Zelfstandignaamwoord 1. (persoon) iemand die iets aanlegt, ontwerpt, begint of veroorzaakt 2. (beroep) geldschieter Woordherkomst afgeleid van aanleggen met het achtervoegsel -er
Hendrik Leurs (2015)
Natuurlijke persoon of rechtspersoon, die als eiser, verzoeker of als appellant een gerechtelijke procedure, bij verzoekschrift of dagvaarding, bij het gerecht inleidt.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (v. AANLEGSTER), (-s), 1. hij die iets aanlegt (in ’t alg.); 2. degeen die iets kwaads ontwerpt en veroorzaakt, die de twist begonnen is; 3. die een eis in rechte instelt, eiser.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is in het militaire strafrecht degeen die een samenspanning tot het plegen van een militair misdrijf veroorzaakt. Om de ontdekking van zodanige samenspanningen te bevorderen, bepaalt art. 83 van het Wetboek van Militair Strafrecht, dat de strafvervolging is uitgesloten tegen den deelnemer aan een samenspanning die, vóórdat de overheid...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
1° (Ned. Burgerl. Recht) is de oorspronkelijke eischer in het proces; zie Aanleg. 2° A. wordt in het Wetboek van Militair Strafrecht (art. 83) gebezigd voor hem, die anderen tot misdrijven i.c. samenspanning verleidt.
Jozef Verschueren (1930)
('a:n) m. (-s) 1. meetlat waartegen men iets aanlegt (A I 1 a) : een voor het papier van een zie: schrijfmachine. 2. hij die aanlegt inz. (A II 2 b), bewerker : de van een gruweldaad.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
aan'legger, m./v. (-ster), (-s), 1. hij die iets aanlegt (in het alg.); 2. degeen die iets kwaads ontwerpt en veroorzaakt, die de twist begonnen is; 3. die een eis in rechte instelt, eiser.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Aanlegger - hij, die iets kwaads ontwerpt en veroorzaakt, b.v. de a. van een samenrotting; — (als rechtst.), degeen, die een eisch in rechten instelt, de eischer. (v. W. v. B. Regtsv. artt. 99,113, 291). — In het Mil. Recht geven Art. 85 van het Crim. Wet. Landm. en art. 88 van het Crim. Wetb. Zeem. ingeval van samenrotting van militairen of van pe...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: