Wat is de betekenis van aanhef?

aanhef - Zelfstandignaamwoord 1. begin (muziekstuk). 2. begin (boek of gedicht). 3. begin (van een rede). aanhef - Werkwoord 1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanheffen ♢... dat ik aanhef

aanhef - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-hef 1. groet aan het begin van een brief ♢ de aanhef van deze brief luidt: geachte dames en heren Zelfstandig naamwoord: aan-hef de aanhef

Onderdeel van een brief waarin je de lezer aanspreekt: ‘Geachte mevrouw De Vries’.

begin; aangehef; ‘n aanvang neem met, begin.

s., oanhef.

m., begin, aanvang (van een brief, een betoog e.d., in ’t bijz. bij muziek en zang).

m. (begin, inz. van stemgeluid): de — van een brief, rede, gedicht, gezang.

('a:n) m. 1. Eig. het aanheffen. 2. Metn. beginwoorden : de van een lied, rede, brief. Syn. aanvang, begin. Tgst. zie: afloop.

aan'hef, m. (geen mv.), begin, aanvang (van een brief, een betoog e.d., m.n. bij muziek en zang); abstr. en concr.