Wat is de betekenis van Aangifte?

aangifte - Zelfstandignaamwoord 1. het aangeven, denunciatie ♢ Zij deed aangifte bij de politie omdat haar man haar had geslagen. 2. verklaring waarmee werd aangegeven ♢ Je moet bij het declareren van een diefstal bij je verzekering een kopie van de aangifte...

aangifte - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-gif-te 1. het melden van een strafbaar feit bij de politie ♢ op het bordje in de winkel stond: bij diefstal doen wij altijd aangifte Zelfstandig naamwoord: aan-gif-te d...

Kennisgeving van het overlijden van een persoon aan de ambtenaar van de burgerlijke stand.

1. mededeling van een burger aan de politie of de officier van justitie, dat er een strafbaar feit gepleegd is, zie ook aangifteplicht; 2. verplichting tot opgave van de gegevens die de overheid nodig heeft om vast te stellen welk bedrag men aan belasting verschuldigd is.

opgaaf volgens die voorgeskrewe vorme; aanklaging, die aangee; bekendmaking.

s., oanjefte, oanjifte.

...

v. (-n), 1. kennisgeving, volgens de voorgeschreven vormen, aan de overheid, bij het gerecht, de burgerlijke stand, de ambtenaar der belastingen enz. ; — aangifte doen, kennis geven; — memorie van aangifte, het geschrift waarin opgave wordt gedaan van de bestanddelen ener nalatenschap aan de bevoegde ambtenaar der belasti...

van strafbare feiten geschiedt in Ned. mondeling of schriftelijk bij opsporingsambtenaar. Ieder is bevoegd tot A. van alle strafbare feiten, waarvan hij kennis draagt. Verplichting hiertoe bestaat slechts t.a.v. sommige ernstige misdrijven (tegen Staat of Majesteit; levensbedreigende misdrijven) en mits men niet zichzelf of naaste verwanten zou blo...