aaneenschakeling
aaneenschakeling - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-een-scha-ke-ling 1. rij van dingen die op elkaar volgen ♢ het was een aaneenschakeling van droge feiten Zelfstandig naamwoord: aan-een-scha-ke-ling de aaneensch...
Muiswerk Educatief (2017)
aaneenschakeling - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-een-scha-ke-ling 1. rij van dingen die op elkaar volgen ♢ het was een aaneenschakeling van droge feiten Zelfstandig naamwoord: aan-een-scha-ke-ling de aaneensch...
M. J. Koenen's (1937)
v. (1 opeenvolging; 2 spraakk. de aaneenschakelende zinsverbinding): 1 een ~ van ongelukken, van volzinnen; 2 de - van zinnen.
Jozef Verschueren (1930)
(a:n'e:n) v. (-en) 1. Eig. het aaneenschakelen. 2, Metn. aaneengeschakelde zinsverbinding. 3. Metf. opeenvolging : een van rampen. Syn. koördinatie.
J.H. van Dale (1898)
Aaneenschakeling - v. (-en), dat verhaal is eene aaneenschakeling van ongelukken, opeenvolging.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: