Wat is de betekenis van aandurven?

aandurven - Werkwoord 1. (ov) de moed hebben om te beginnen met, durven te doen ♢ Er zijn weinig mensen die het aandurven om hun pc onder te brengen in een kast die ze zelf ontworpen en gebouwd hebben. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en durven(werkwoord) Synoniem...

aandurven - onregelmatig werkwoord uitspraak: aan-dur-ven 1. je niet door angst of onzekerheid laten tegenhouden ♢ Sky dorst het wel aan om over die sloot te springen Onregelmatig werkwoord: aan-dur-ven ik durf aan ...

v., oandoar(r)e; iem. —, immen wol stean (doare); iets tenslotte toch niet —, foar eat omkrolje, omlûke, omkrieme, omlizzen gean.

...

(durfde, dorst aan, heeft aangedurfd) de moed hebben iets te ondernemen of op zich te nemen iem. aandurven, zich tegen hem opgewassen voelen; — (scherts.): durft ge dit visje niet meer aan? durft ge niet, meer te ondernemen het op te eten ?

durfde of dorst aan, h. -gedurfd (niet bang zijn om te bestrijden, te ondernemen): iem. -, een taak -; het niet -; scherts., vooral met een ontkenning, van spijzen enz.: ik durfde dat grote stuk niet aan.

('a:n) (durfde en dorst aan; heeft aangedurfd) 1. durven bestrijden ; iemand -. 2. durven aanpakken : een proces, een taak -; een pennestrijd met iemand -. 3. Scherts, durven aannemen om op te eten of te drinken ; zo'n stuk durf ik niet aan.

aan'durven (durfde, dorst aan, heeft aangedurfd), de moed hebben iets te ondernemen of op zich te nemen; iemand —, zich tegen hem opgewassen voelen.

...