Wat is de betekenis van aandoening?

aandoening - Zelfstandignaamwoord 1. ziekte van een beperkt gedeelte van het lichaam ♢ De oude vrouw had een ernstige aandoening aan haar longen. 2. ontroering ♢ De jongen vrouw moest huilen van aandoening. 3. is de verzameling van symptomen, syndr...

Een aandoening is een afwijking van de gezonde toestand van lichaam of geest. Het is een overkoepelend begrip voor de verzameling van symptomen, syndromen, klinische tekens, ziekten, handicaps, letsels en vormen van RSI. Bij het beschouwen van een aandoening kan onderscheid worden gemaakt tussen oorzaak of oorzaken en symptomen. Trauma: letsel met...

aandoening - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-doe-ning 1. probleem met je gezondheid ♢ sommige aandoeningen zijn niet te genezen, zei de arts Zelfstandig naamwoord: aan-doe-ning de aandoening ...

1) Ziekte van een lichaamsdeel; 2) slechte werking van een orgaan of van lichaamsweefsel. De woorden ‘aandoening’ en ‘ziekte’ worden vaak door elkaar gebruikt. Een aandoening is meestal meer een ziekelijke verandering van je lichaam of een lichaamsdeel. Het woord ‘ziekte’ is algemener. Mensen zeggen eerder ‘keelaandoening’ dan ‘keelziekte’. Het ver...

sieklike gevoel; kwaal; ontroering.

hiermede wordt in de geneeskunde meestal een ziektetoestand van een of meer organen aangeduid, ook wanneer de aard of de oorzaak niet (geheel) vastgesteld is.

s., oandwaning; (van vreugde of smart), oandienens; (van droefheid), muoilikens.

...

v. (-en), 1. ziekelijke verandering in of aantasting van het lichaam of een zijner delen: een aandoening van koorts, een lichte aandoening van de ogen; 2. gewaarwording, lichamelijk of psychisch (meestal het laatste), opgewekt door een bewuste uitwendige of inwendige oorzaak: een aangename aandoening van warmte doortintelde mijn leden; aa...