aanbelanden
aanbelanden - Werkwoord 1. ergatief ergens terechtkomen, oorspronkelijk per schip ♢ Columbus dacht dat hij in Indië zou aanbelanden. ♢ We zijn aanbeland bij hoofdstuk zeven. Woordherkomst samenstelling van aan en belanden Synoniemen...
Wat is de betekenis van aanbelanden?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Aanbelanden
(belandde aan, is aanbeland), ergens aankomen om daar te vertoeven of te blijven (meestal met het bijdenkbeeld van toeval): ik weet niet, waar hij nog eens aanbelanden zal, terechtkomen.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
aanbelanden
belandde-, i. -beland (ergens aankomen, [toevallig, om daar te vertoeven of te blijven]): na veel zwervens hier -.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
aanbelanden
('a:n) (belandde aan, is aanbeland) meestal toevallig terechtkomen : waar zal die eindelijk -? Syn. aanlanden, belanden, landen.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
aanbelanden
Aanbelanden - (belandde aan, is aanbeland), ergens aankomen om daar te vertoeven of te blijven, meestal met het bijdenkbeeld van toeval; terechtkomen.
Gerelateerde zoekopdrachten