Gepubliceerd op 17-03-2016

Obligatie

betekenis & definitie

Een obligatie is een bewijsstuk voor een lening die door de overheid of door een bedrijf is uitgegeven. Obligaties worden uitgegeven wanneer een organisatie geld nodig heeft. Het geld wordt dan als het ware geleend van personen die obligaties kopen.

Een obligatie geeft het recht op een periodieke uitkering van het bedrijf of instelling die het heeft uitgegeven. Net als bij iedere andere lening, kan deze periodieke uitkering worden gezien als rente die men over een lening betaald. Een obligatie is hiermee wezenlijk iets anders dan een aandeel. Bij laatstgenoemde heeft men geen zekerheid over het periodiek uit te keren bedrag, dit is afhankelijk van de winst die het bedrijf maakt.

Hoewel de doorsnee obligatie wordt uitgegeven zoals hierboven beschreven, namelijk met een vast rentepercentage dat periodiek wordt uitgekeerd, zijn er ook nog andere soorten obligaties. Dit soort obligaties worden gekenmerkt door een variabele rente, die om de zoveel tijd wordt vastgesteld. Daarnaast worden er obligaties uitgekeerd waarbij de rente langzaam over de tijd stijgt, en obligaties die kunnen worden omgezet naar aandelen.

Hoewel een obligatie meer zekerheid geeft dan een aandeel of een optie, zijn er toch enkele risico’s aan verbonden. Wanneer de rente op de markt stijgt, daalt de waarde van de obligaties. Immers, de rente die hierover wordt betaald is van tevoren afgesproken. Daarnaast kan er inflatie optreden ten tijde dat men in bezit is van obligaties. Het geld dat men hierin heeft geïnvesteerd is door inflatie bij verkoop minder waard. Verder is er een kans is dat de verstrekker van de lening deze niet meer kan terugbetalen. Men kan bijvoorbeeld obligaties in bezit hebben van een bedrijf dat failliet gaat. In dat geval zijn de obligaties niets meer waard en verliest men zijn of haar investering.