De term emerging market wordt veelal gebruikt binnen de internationale handel om te verwijzen naar landen of gebieden waar er grote economische groei is. Door de economische groei is er in deze landen meer te besteden, waardoor het wordt gezien als emerging market, oftewel opkomende markt.
In de praktijk worden er een aantal eigenschappen toegekend aan zogenaamde emerging markets. Deze lijken vaak al op developed markets, oftewel ontwikkelde markten, waarmee veelal naar de Westerse landen en enkele Aziatische landen wordt verwezen. In ontwikkelde markten is het gemiddelde inkomen hoog, werken instituten die aan kapitaalmarkten verbonden zijn efficiënt en is er vrije beweeglijkheid van kapitaal. Emerging markets voldoen vaak in mindere mate aan deze kenmerken, waardoor ze nog niet worden gezien als developed markets. Vaak maakt men de prognose dat emerging markets binnen een bepaalde tijdsperiode developed markets zullen worden.
Vanaf het begin van de 21e eeuw wordt er binnen de internationale handel gesproken van de zogenaamde BRIC landen, oftewel Brazilië, Rusland, India en China. Deze landen worden vanaf deze periode dan gezien als emerging markets. Deze landen worden gekenmerkt door een zeer snelle economische groei, maar voldoen nog niet aan de eigenschappen van een developed market. Met name het gemiddelde inkomen ligt over het algemeen bij deze emerging markets een stuk lager dan de erkende developed markets. Hoewel de BRIC landen worden gezien als de snelst groeiende economieën, zijn er nog tal van andere landen die ook vallen onder de noemer emerging market.
