Onroerendezaakbelasting (OZB) is in Nederland een belasting opgelegd aan eigenaren of gebruikers van onroerende goederen. De onroerendezaakbelasting is een van de belastingen die wordt opgelegd door de betreffende gemeente.
De onroerendezaakbelasting (OZB) is een vorm van belasting die alleen betrekking heeft op eigenaren van onroerende goederen. Dit kunnen zowel woningen als niet-woningen zijn. Over alle onroerende goederen wordt belasting geheven. De hoogte van de OZB is afhankelijk van de gemeente waarin het betreffende onroerende goed staat. Het is wettelijk vastgelegd dat gemeenten zelf mogen bepalen hoe hoog de OZB is, maar dat de landelijke opbrengst van de OZB per jaar niet hoger mag zijn dan een vooraf vastgesteld bedrag. Dat vooraf vastgestelde bedrag wordt ook wel de macronorm genoemd.
De hoogte van de onroerendezaakbelasting is altijd afhankelijk van de WOZ-waarde van een onroerend goed. De WOZ-waarde is kort gezegd de waarde van het betreffende pand gebaseerd op de ligging, de grootte en de waarde van soortgelijke panden.
Bij het heffen van de OZB wordt een onderscheid gemaakt tussen de eigenaar en de gebruiker van een pand. Deze betalen ieder een ander percentage aan belasting. Indien men zowel eigenaar van een pand is als gebruiker, betaalt men hiervoor zowel gebruikersbelasting als eigenarenbelasting. Over het algemeen is de eigenarenbelasting iets hoger dan de gebruikersbelasting.
