Belastingen

Belasting begrippen omschreven

Gepubliceerd op 12-10-2016

Loonheffing

betekenis & definitie

Loonheffing is de verzamelnaam voor loonbelasting, premie volksverzekeringen, premie werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage zorgverzekeringswet. De loonheffing is een voorheffing van de inkomstenbelasting en wordt door de werkgever ingehouden op het brutoloon van de werknemer. Met de belastingaangifte wordt de definitieve hoogte van de loonheffing vastgesteld.

Hoewel werkgevers de loonheffing afdragen zijn de werknemers degenen met een belastingplicht. Daarom is de loonheffing ook een vorm van directe belastingen. Het feit dat werkgevers loonheffing afdragen aan de werknemers is alleen bedoeld om het proces te vereenvoudigen.

Hoewel de term loonheffing doet vermoeden dat het alleen om de belasting op het loon gaat, is dit niet helemaal het geval. Onder de loonheffingen worden namelijk ook de premies voor de volksverzekeringen en de werknemersverzekeringen verstaan, evenals de inkomensafhankelijke bijdrage zorgverzekeringswet. Onder de volksverzekeringen vallen de AOW (algemene ouderdomswet), ANW (algemene nabestaandenwet) en AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten). Onder de werknemersverzekeringen vallen de WW (wet werkloosheid), WAO (wet op de arbeidsongeschiktheid), WIA (wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen), ZW (ziektewet).

Bij het ontvangen van de belastingaanslag kan men aanspraak maken op verschillende aftrekposten, waardoor het belastbaar inkomen daalt. Hierdoor hoeft men minder inkomstenbelasting te betalen of krijgt men zelfs geld terug van de belastingdienst. Ook gedurende het jaar is het onder bepaalde voorwaarden een korting te krijgen op de loonheffing. Dit gebeurt door middel van de zogeheten loonheffingskorting. Dit is een verzamelnaam voor de algemene heffingskorting (waar iedere werkende recht op heeft) en een arbeidskorting, die van een aantal factoren afhankelijk is. Men kan maar bij één werkgever tegelijk loonheffingskorting aanvragen.