Toneelstuk, waarin men hoofdzakelijk de ontwikkeling van de karakters van de personages te zien krijgt.
In dit toneelgenre wordt het accent gelegd op de psychologische analyse van de personages en niet op de (→) dramatische handeling. Voorbeelden: ‘De Vrek’ (1668) van Molière (1622-1673), ‘Zes personen op zoek naar de auteur’(1921) en ‘Henri IV’(1922) van Luigi Pirandello (1867-1936).
Dit genre toneelstukken worden ook wel (→) karakterkomedies genoemd.
Literatuur
- R.L. Erenstein, De geschiedenis van het theater in de Nederlanden, 1996
- Phyllis Hartnoll, Geschiedenis van het theater, 1992
