Gr.>: charassein = krassen, inkerven, merken.
a. Algemeen: Een duurzaam geheel van eigenschappen dat een bepaald individu van anderen onderscheidt door innerlijke hoedanigheden als: geaardheid, inborst, gemoed e.d. Karakter wordt mede bepaald door aanleg, opvoeding, milieu, scholing, cultuur, tijd, ervaringen, e.d.
b. In drama: meervoudig gelaagd (→) personage van wie de (karakter-) eigenschappen meer zijn uitgewerkt in tegenstelling tot het (→) type. Het griekse zelfstandig naamwoord ‘charaktèr’ staat voor: kervingsvorm, merkteken, stempel. Het begrip karakter moet gezien worden in een sociaal-psychologische context. Het zijn innerlijke hoedanigheden en gedragspatronen. Dit komt tot uiting in relatie tot andere individuen. Voorbeelden hiervan zijn te vinden in de toneelliteratuur, bijvoorbeeld: King lear, Hamlet, enz.
N.B. Karakter niet verwarren met persoonlijkheid. Een persoonlijkheid is men, een karakter heeft men.
Literatuur
- Bierkens, Inleiding tot de ontwikkelingspsychologie en karakterkunde, 1963
- B.J. Kouwer, Het spel van de persoonlijkheid, 1963
- Ned Mandarino, Alles over method-acting, 1994
