Algemeen aanvaarde term en verzamelbegrip voor een beperkt aantal zogenoemde klassieke drama’s, t.w. (→) komedies en (→) tragedies uit de bloeiperiode van de Griekse theatercultuur in de laatste 500 jaar voor Christus.
Het Griekse drama vindt zijn oorsprong in de religie met de daaraanverbonden religieuze plechtigheden en rituelen. Het vindt zijn hoogtepunt in de laatste 500 jaren voor Christus. Er zijn nog 12 komedies in zijn geheel bewaard gebleven, waarvan er 11 door Aristophanes geschreven zijn en 1 door Menander en een groot aantal fragmenten van andere auteurs.
Van de tragedies zijn er zeven van de hand van Aischylos (525 – 456
v. Chr.), zeven van Sophokles (+ 406 v. Chr.) en achttien toneelstukken van Euripides (+406 voor Chr.) bewaard gebleven. Het is bekend dat deze drie auteurs een zeer groot aantal toneelstukken hebben geschreven.
Literatuur
- Hein L. van Dolen, De Griekse komedie, Amsterdam 1999
- A. Maria van Erp Taalman Kip, Bokkenzang; Over Griekse tragedies, 1997
