bij boekconservering: onderzoekmethode waarbij door middel van straling een afbeelding van de inwendige structuur van een object wordt gemaakt; gebruikt voor de bestudering van o.a. watermerken en de boekconstructie.
Woordenboek Nederlandse termen van Bibliotheek en documentaire informatie
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)