Zoals wel meer gebeurde bij jonge, talentvolle en onstuimige coureurs, werd de Limburger in zijn beginjaren 'de nieuwe Senna' genoemd. Via Formule Opel en de Formule 3 (Duits kampioen, winnaar van de Marlboro Masters 1993 op Zandvoort) belandde 'Ons Jos' in het diepe bij Benetton, in 1994.
Na het begin bij dat topteam als tweede man naast Michael Schumacher bleef F1-carrière van de Nederlander (4 maart 1972, Montfort) ondanks groot potentieel, noodgedwongen haperen door uit te komen voor achterhoedeteams. Na Simtek waren dat Arrows, Tyrrell, Stewart, weer Arrows en Minardi. In 1999 bleef hij in de luwte. Hij reed geen races, maar kreeg een mooie kans om het door Honda beoogde eigen nieuwe team naar zijn hand te zetten als testrijder. Het project leek veelbelovend. Jos draaide opmerkelijk snelle rondetijden. Helaas bliezen de Japanners het project in 1999 af nadat ontwerper Harvey Postlethwaite in Barcelona aan een hartaanval bezweek.
Reed 107 GP's. Beste prestaties: tweemaal derde (Hongarije en België 1994, Benetton). Haalde eenmaal daadwerkelijk het podium, op de Hungaroring. Op Francorchamps werd hij datzelfde jaar als vierde afgevlagd en hoorde bij thuiskomst dat winnaar Michael Schumacher was gediskwalificeerd. Laatste keer in de punten: Oostenrijk 2001 (zesde, met Arrows-Asiatech). In 2002 afwezig omdat Arrows teambaas Tom Walkinshaw zich niet aan contract hield. Voor een jaar terug in 2003 bij Minardi, waar zijn capaciteiten geen doorslag gaven omdat hij kampte met matig materiaal.
