Atletiek- en turnwoordenboek

Jan Luitzen (2008)

Gepubliceerd op 31-07-2017

vanleeuwen

betekenis & definitie

(de; -s) TU - element aan brug ongelijk, waarbij de turnster met gezicht naar buiten een gehoekte zolendraai achterover uitvoert aan de lage ligger, daarna door handstand met vlucht en V2 draai (180“) tot hang komt aan de hoge ligger, syn. vanleeuwen-techniek.

• Het moeilijke aan het op deze manier van de lage naar de hoge ligger gaan, zit ’m vooral in de timing. Dat is heel moeilijk omdat je niet ziet waar de hoge ligger is. Dat moet je voelen. Ik heb me een trucje aangeleerd, waardoor ik het op de een of andere manier weet. Zit het eenmaal in je systeem, dan is de beweging niet zo moeilijk meer. (Laura van Leeuwen) genoemd naar de Nederlandse turnster Laura van Leeuwen (1986), die het element voor het eerst ‘officieel’ liet zien tijdens de os in Athene (2004).